Tym razem nie będzie to wpis o CK czy nauce. Tym razem wpis o tych, którzy mi pomogli. Nie przez wsparcie ogólne, ale tak konkretnie. Dziękuję trzem osobom. Przede wszystkim mojej partnerce. Nie za wytrzymywanie ze mna, ale za bardzo konkretne wypełnianie formularza dorobkowego. No i za czytanie kolejnych wersji autoreferatu. Po drugie koleżance z administracji. Ona bardzo dzielnie spędziła dwie godziny na segregowaniu dokumentów i sprawdzaniu, czy wszystko, co ma być, jest. Wreszcie dziękuję za czytanie autoreferatu koledze wybitnemu. Jego uwagi były tyle krótkie, co celne. Bez nich ten proces byłby znacznie dłuższy i jeszcze bardziej stresujacy, a ja byłbym znacznie bezradniejszy. Dziękuję im publicznie, choć anonimowo, by wskazać na to, postępowanie habilitacyjne to proces, jak podejrzewam, najczęściej pokonywany samotnie. Mi się udało mieć konkretne wsparcie. Bardzo jestem za nie wdzięczny.